Friday, November 26, 2004

Formule (2)

Een nageldikte. De dikte van een nagel. Om wat hij had gezien op de röntgenfoto’s beeldend voor te stellen, had de chirurg mijn vader zijn wijsvinger voorgehouden.
"De stalen punt van het pijltje stak aan de binnenkant door de schedel en duwde het hersenvlies in een deukje. Dat vlies is niet dikker dan een vingernagel, maar heeft het nét gehouden, hoe ongelooflijk dat ook is. Als het ding een fractie verder was binnengedrongen…”
Het verhaal van wat mij was overkomen is in de jaren daarna vaak opnieuw verteld. Met veel effectzoekende aandacht voor de gevolgen als het nageldikke vlies wél was geknapt. Vooral mijn moeder citeerde de chirurg vaak bijna wellustig.
“Helemaal blind, of dat ie niet meer kan denken of dus z’n hele leven in een rolstoel. Nageldikte.”

(Een paar weken geleden was er in de media enige aandacht voor het overlijden van Bart Huges. In 1965, dus een paar jaar na mijn geval, maakte deze student medicijnen met een elektrische Black en Decker-boor een gat in zijn voorhoofd. De opzet was om “permanent high te zijn”. Volgens Huges zou een getrepaneerde schedel de geest voor de rest van het leven verruimen en verlichten. Natuurlijk kreeg ik de nodige grappen en plagerijen over me heen toen Huges in het tv-programma van Willem Duys had gesproken over zijn daad.
“Jij bent ook een provo, met je gaatje…!”)

0 Comments:

Post a Comment

<< Home